Cisza brzmi doskonale

Rura niskoszumowa, znana też jako rura akustyczna lub rura o podwyższonej izolacyjności akustycznej, to element systemu kanalizacji wewnętrznej zaprojektowany w celu ograniczania emisji hałasu powstającego podczas przepływu ścieków. Wavin oferuje rozwiązania niskoszumowe takie jak Wavin AS+ i Wavin SiTech+, które dzięki specjalnej budowie i odpowiednio dobranym materiałom minimalizują wibracje oraz rozchodzenie się fal dźwiękowych w instalacji. Są one kluczowym komponentem skutecznej izolacji akustycznej we wszystkich typach budynków.

Rury niskoszumowe przyczyniają się do tworzenia komfortowego, cichego środowiska, wpływając na lepsze samopoczucie i zdrowie osób przebywających w budynkach. Dzięki temu mieszkańcy i użytkownicy obiektów mogą spokojniej spać oraz lepiej koncentrować się na pracy.

Systemy kanalizacji niskoszumowej są szczególnie ważne w nowoczesnym budownictwie mieszkaniowym, hotelach, szpitalach i innych obiektach, gdzie komfort akustyczny pełni istotną rolę. Zgodność z lokalnymi normami i regulacjami, w tym wymaganiami norm EN czy DIN, jest często wymogiem prawnym dla tego typu inwestycji. W przypadku niespełnienia norm dotyczących poziomu hałasu mogą pojawić się konsekwencje prawne.

Różnica między dźwiękiem konstrukcyjnym a powietrznym polega na sposobie rozchodzenia. Dźwięk konstrukcyjny powstaje na skutek uderzeń lub wibracji i rozchodzi się przez elementy konstrukcji budynku, takie jak podłogi, ściany czy stropy. Natomiast dźwięk powietrzny nie wykorzystuje konstrukcji budynku do propagacji, lecz rozchodzi się bezpośrednio przez powietrze.

Zazwyczaj dźwięk konstrukcyjny rozchodzi się na większą odległość niż dźwięk powietrzny.

W rachunkach akustycznych wynik często odbiega od intuicyjnych oczekiwań. Wynika to z faktu, że poziom dźwięku jest mierzony w decybelach (dB), jednostkach logarytmicznych, a nie liniowych. Standardowe metody dodawania nie mają tu zastosowania, ponieważ dźwięk to fale akustyczne, które w powietrzu nakładają się na siebie i są inaczej odbierane przez nasz słuch.

Jeśli dwa źródła dźwięku o tym samym poziomie ciśnienia akustycznego działają jednocześnie w jednym miejscu, odbierany poziom dźwięku wzrośnie tylko o 3 dB. Przykład:
60 dB(A) + 60 dB(A) = 63 dB(A)

Ucho ludzkie jest w stanie wychwycić szerokie spektrum dźwięków, od delikatnego dźwięku szpilki upadającej na podłogę po huk samolotu z napędem odrzutowym. Poniżej 40 dB(A) małe zmiany rzędu 3 dB(A) są odbierane jako podwojenie intensywności. Powyżej 40 dB(A) wzrost o 10 dB(A) ma taki sam efekt: podwojenie lub zmniejszenie intensywności o połowę.

System rur jest zoptymalizowany tak, aby tłumić poziom ciśnienia akustycznego najbardziej wyczulony na ucho ludzkie, tworząc w ten sposób bardziej komfortowe środowisko pracy lub życia.

Instytut Fraunhofera publikuje różne raporty IBP, w których przedstawia wyniki badań i wnioski związane z akustyką budynków, kontrolą hałasu oraz izolacją akustyczną. Raporty te są pomocne dla architektów, projektantów i inżynierów, którzy chcą sprostać wyzwaniom związanym z hałasem przy projektowaniu i budowie budynków.

Do pomiaru hałasu instytut wykorzystuje takie metody jak pomiary terenowe, testy laboratoryjne oraz symulacje komputerowe, które pozwalają ocenić ilość dźwięku przechodzącego przez ściany budynków.

Pomiary hałasu wykonywane są w środowisku testowym instytutu Fraunhofer IBP w Stuttgarcie, w Niemczech, na rurach odpływowych zainstalowanych po stronie instalacji oraz w pomieszczeniu za ścianą instalacyjną, dwa piętra poniżej wejścia wody. Rury odpływowe montowane są w środowisku testowym na otynkowanej ścianie betonowej o grubości 115mm i gęstości 220kg/m² oraz na podłodze z betonu zbrojonego o gęstości 440kg/m². Pomieszczenia są puste i zamknięte.

Znajomość środowiska testowego podczas pomiaru hałasu jest kluczowa, ponieważ pozwala zrozumieć różnice między materiałami, wymiarami, lokalizacją i konfiguracją elementów w warunkach testowych a sytuacją rzeczywistą, z jaką spotyka się instalator wybierając rurę niskoszumową.

Aby zapewnić system niskoszumowy zgodnie z normą DIN 4109-5, budynki muszą ograniczyć poziom hałasu do 25 dB(A) lub mniej. Oprócz wymogów normy DIN 4109, przyjętej jako Poziom Ochrony Akustycznej I (NPL I), norma VDI 4100 określa wartości charakterystyczne dla dwóch dodatkowych poziomów ochrony akustycznej: NPL II i NPL III. Te dwa dodatkowe poziomy opisują rozwiązania zapewniające jeszcze wyższy stopień izolacji akustycznej.

W odniesieniu do zakłóceń snu mierzalne efekty hałasu zaczynają się od poziomu około 30 dB. Według wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) kraje europejskie ustaliły maksymalny poziom hałasu (w domach, mieszkaniach, szpitalach, domach opieki, hotelach itp.) w nocy na: LA max. noc = 30–35 dB(A). Jednak ponad 30% populacji jest narażona w nocy na równoważny poziom ciśnienia akustycznego powyżej 55 dB(A), co zakłóca ich sen. Specyfikacje budowlane grup hotelowych przewidują obniżenie poziomu hałasu do maksymalnie 22 dB(A), aby poprawić komfort gości.

W ciągu dnia około 40% populacji jest narażona na hałas komunikacyjny o równoważnym poziomie ciśnienia akustycznego powyżej 55 dB(A), a 20% na poziom powyżej 65 dB(A). Szacuje się, że uwzględniając cały hałas związany z transportem, ponad połowa mieszkańców żyje w strefach, które nie gwarantują komfortu akustycznego.

Poziom dźwięku emitowany przez produkty kanalizacyjne mierzy się zgodnie z normą EN 14366 lub DIN 4109.

Przy wykonywaniu pomiarów według tej normy należy wykonać kilka kluczowych kroków. Najpierw przygotowuje się ciche środowisko pomiarowe, korzystając z odpowiedniego sprzętu. Następnie przeprowadza się analizę częstotliwości, aby określić widmo akustyczne emitowane przez rury. Z użyciem aparatury pomiarowej zainstalowanej w standardowej odległości od rur, rejestruje się wartości pomiarowe. Na końcu analizuje się te dane i ustala całkowity poziom emisji dźwięku przez rury w różnych zakresach częstotliwości.

Norma DIN EN 14366 określa metody pomiaru hałasu powietrznego i konstrukcyjnego generowanego przez różne instalacje kanalizacyjne i deszczowe w warunkach laboratoryjnych. Testy według DIN EN 14366 pozwalają na porównanie produktów, jednak dotyczą wyłącznie systemów rur kanalizacyjnych i ich komponentów. Nie obejmują źródeł ścieków ani elementów aktywnych, takich jak toalety czy umywalki.

Norma DIN 4109 natomiast oznacza bardziej złożone środowisko testowe i obejmuje także elementy sanitarne, w przeciwieństwie do DIN EN 14366. DIN 4109 można wykorzystać do oceny szerszego systemu w praktycznej instalacji, uwzględniając źródła ścieków oraz elementy aktywne.

Podczas fazy projektowania i montażu kluczowe jest, aby wszystkie elementy były zainstalowane i połączone w sposób minimalizujący powstawanie mostków akustycznych konstrukcyjnych. Takie mostki przenoszą hałas z instalacji na ściany i do całego budynku.

Jeśli urządzenia sanitarne, takie jak toalety, nie są odpowiednio odizolowane od konstrukcji budynku, powstają właśnie takie mostki akustyczne. Wszystkie otwory w sufitach i ścianach muszą być na tyle duże, aby zapobiec kontaktowi rur z konstrukcją budynku. Można też stosować tłumiki, silikon lub wełnę mineralną, aby unikać powstawania mostków akustycznych.

Jeżeli te środki ostrożności nie zostaną skrupulatnie wdrożone na etapie projektowania i instalacji, w mieszkaniach mogą pojawić się poważne uciążliwe hałasy.

Za pomocą narzędzia Wavin SoundCheck można symulować akustykę systemu kanalizacyjnego w instalacji, uwzględniając indywidualne parametry. Użytkownikom pozwala to łatwo obliczyć poziomy hałasu generowane w ich projekcie kanalizacyjnym. SoundCheck opiera się na niezależnych raportach z pomiarów hałasu oraz na modelu obliczeniowym, aby odzwierciedlać praktyczne warunki montażu.

Narzędzie Wavin SoundCheck pomaga użytkownikom obliczyć optymalny poziom izolacji akustycznej już na etapie projektowania inwestycji. SoundCheck umożliwia łatwe określenie wymaganej redukcji hałasu dla konkretnego pomieszczenia i przestrzeni.

Użytkownik może wybrać optymalną kombinację rozwiązań na dany projekt, w tym system kanalizacyjny, przepływ wody, rozmieszczenie rur oraz izolację. Dzięki temu każde pomieszczenie uzyskuje najlepsze możliwe wygłuszenie.

Aby wybrać właściwą rurę i markę do swojego projektu, najpierw należy określić indywidualne potrzeby instalacji: uwzględnić typ budynku, wymagania formalne oraz budżet. Trzeba również jasno zdefiniować, które pomieszczenia wymagają szczególnej ochrony przed hałasem.

Gdy to ustalisz, możesz wykorzystać wartości izolacji akustycznej zmierzone przez Instytut Fraunhofera. Instytut Fraunhofera jest światowym liderem w dziedzinie badań stosowanych i udostępnia dane dotyczące izolacyjności akustycznej różnych materiałów oraz marek rur, co pozwala wybrać te najlepiej dopasowane do potrzeb projektu.

Pamiętaj, że norma EN 14366 opisuje laboratoryjną procedurę testową oceny materiału systemów kanalizacyjnych, która jednak nie zawsze odzwierciedla rzeczywiste warunki pracy – z odpływem wody, oddziaływaniem typowych elementów zabudowy ściennej czy różnymi natężeniami przepływu. Badanie to opiera się na stałym przepływie wody.